Rozdział 25

Rano budzi nas mama dziewczyny. Niechętnie wstajemy z tego ciepłego łóżka. Po szybkim prysznicu ubieram się i schodzę na śniadanie. Do szkoły podwieźć ma nas jej brat. Ciężko jest mi się skupić na lekcjach. Myślę tylko o chłopaku. Kiedy w końcu będzie ten wieczór byśmy mogli pograć. Niespodziewanie dostaje SMSa. Wyciągam telefon z kieszeni i odczytuje wiadomość.

Kochanie możesz wyjść przed  szkołę?

Michał? Ale co ty tutaj robisz?-odpisuje nieco zdziwiona treścią wiadomości.

Jestem. Dasz radę teraz?

Nie. Zaraz mam długo przerwę więc przyjdę. Gdzie będziesz czekać?

Po drugiej stronie ulicy koło drzewa.

Dobra.-odpisałam i schowałam komórkę.

Wyczekiwałam upragnionego dzwonka. Gdy tylko usłyszałam charakterystyczny dźwięk, wrzuciłam książki do plecaka i wybiegłam szybko z klasy. Nie chciałam by ktokolwiek mnie zatrzymał. Skierowałam się w stronę wyjścia z placu szkoły. Dostrzegłam mężczyznę z kapturem na głowie. Czy to był on? Niepewnie podeszłam do faceta. Dopiero gdy podniósł twarz poczułam ulgę widząc te dobrze znane mi oczy. Od razu przytuliłam go i pocałowałam.

-Co się stało?-pytam ujmując jego twarz w dłonie.

-Przyszedłem się pożegnać. Zaraz ze Zbyszkiem jedziemy do Spały.- czułam jak do oczu napływają mi łzy. Powstrzymam się! Nie będę płakać!-Kochanie proszę nie płacz-mówi przyciągając do siebie.

-Wiem, że miałeś jechać. Ale nic na to nie poradzę, że już tęsknię-odpowiadam, a on unosi mój podbródek.

-Dobrze wiesz, że ja też będę tęsknił. Najchętniej to zabrałbym cię ze sobą-uśmiechnęłam się, a on odgarnął włosy które wysunęły się z koka.  –Będę przyjeżdżał gdy tylko dostanę wolne. Załatwię ci bilety na mecz…ba nawet dwa dla ciebie i przyjaciółki po to aby cię zobaczyć.-mówi całując mnie w czubek głowy, a ja cicho płakałam.

-Kocham cię Michał.

-Ja też cię kocham.

-Kiedy będziesz miał wolne?

-Na majówkę przyjadę. Trzy dni wolnego…..wyjedźmy gdzieś-mówi, a ja zdziwiona patrzę na niego.

-Co?-myśląc, że się przesłyszałam.

-Wyjedźmy gdzieś sami…chcę z tobą spędzić każdą możliwą chwilę. Mieć cię 24 godziny na  te 3 dni. Tylko my…sami.

Przyglądam się naszym splecionym dłoniom. Marzę, by spędzić z nim przynajmniej cały dzień. Obudzić się rano przy nim, a wieczorem zasnąć. Nie obawiać się tego, że ktoś nas zobaczy. Wiem, że to szalone, ale nie obchodzi mnie to.

-Dobrze… coś wymyślę. Pojadę z tobą wszędzie-uśmiecham się, a po chwili czuję jego wargi na swoich.

-Mój anioł-mówi przesuwając dłonią po moim policzku.

-Staraj się tam w tej Spale. Chcę być z ciebie dumna.

-Będziesz.

Tą rozmowę przerywa nam jednak dźwięk mojego imienia krzyczany przez kogoś. Niechętnie odwracam się i widzę Patrycję przebiegającą przez ulicę do nas.

-O sorki wam. Zastanawiałam się z kim stoisz tutaj. Zaczęłam się martwić więc przybiegłam, ale już znikam-odpowiada.

-Zostań. Ja i tak muszę już iść. Zibi pewnie już spakowany. –patrzy na mnie, a ja zaciskam mocno usta. Przybliża się do mnie i przytula. Ostatnim raz zaciągam się jego zapachem. Uwielbiam te perfumy. Namiętnie całuje mnie w usta. Nie mam ochoty przestać. Opiera swoim czołem o moje.

-Kocham cię słyszysz? Kocham cię jak wariat.-szepcze.

-Ja też cię kocham Michał….uważaj tam na siebie i dzwoń, pisz, cokolwiek tylko odezwij się.

-Dobrze.

Spoglądam na niego i patrzę jak powoli się oddala. Czekam aż zniknie i ruszam z przyjaciółką do szkoły.

-Spokojnie niedługo znów się zobaczycie.

-Wiem, ale ja już tęsknię.

-Widzę kochana-i obejmuje mnie ramieniem.

Dni mijały strasznie wolno. Wolny czas starałam się spędzać na lodowisku. Jeździłam. Przynajmniej to pozwalało mi na moment skupić się na czymś innym. W szkole zresztą też zaczęło się już poprawianie ocen. Na szczęście mnie to nie dotyczyło. Byłam dobrą uczennicą. Wieczorem pisałam bądź rozmawiałam z Michałem. Lubiłam oglądać nasze wspólne zdjęcia. Odliczałam dni do jego przyjazdu, a mojego wyjazdu. Wtajemniczyłam nieco Pati, że w razie czego jestem u niej. Ale pod koniec okazało się, że moi rodzice też wyjeżdżają w tym momencie. Wszystko układało się pięknie. Dzień przed majówką Ewy i Andrzeja już nie było. Jak zwykle jakieś sprawy biznesowe. Dziwne, że w takim momencie ludzie nie robią sobie wolnego.

Następnego dnia nie mogłam znaleźć sobie miejsca. Co chwila wyglądałam przez okno patrząc czy może chłopak nie przyjechał. Koło 15:00 zadzwoniła do mnie przyjaciółka.

-No hej Patuś co tam?

-Mogłabyś wpaść do mnie?-zapytała

-Wiesz czekam na Michała. Nie wiem o której przyjedzie.

-Spokojnie. Dosłownie na minutkę. Mam coś dla ciebie.

-Dobra. Zaraz będę. Buźka-i rozłączyłam się.

Wciągnęłam buty i chwyciłam klucze. Zamknęłam drzwi i pognałam do dziewczyny. Zapukałam do jej drzwi które otworzyła mi jej mama. Wpuściła mnie, a ja weszłam na górę do jej pokoju.

-No jestem-odpowiedziałam, a ona odwróciła się od kompa. Wstała i wyciągnęła z pod łóżka torebkę na prezent. Spojrzałam na nią nie wiedząc co myśleć. Podeszła do mnie i wręczyła mi to.

-Co to?-zapytałam.

-Na pewno ci się to przyda.

Zajrzałam do środka i wyciągnęłam z niej czarną koronkową bieliznę i pończochy.

-Pati! Ty zwariowałaś? Ja przecież jadę spędzić tam z Michałem kilka dni.

-I co ty myślisz, że co wy będziecie robić? W zbierki, albo w scrabble grać?! Proszę cię! Dobrze wiesz co oznacza sama na sam chłopaka z dziewczyną.

-Nie prawda!-odpowiadam przypatrując się bieliźnie.

-Kochaniutka. Ja wiem, że on tego chce….poza tym nie zaprzeczaj. Ty również tego chcesz no nie?-zapytała a ja spojrzałam na nią. Czy ja tego chciałam? No pewnie, że tak. Marzę by poznać jego ciało…by on również w sposób niewyobrażalnie subtelny dotykał mnie. –Wiedziałam!-krzyknęła wyrywając mnie z rozmyślań.

-Masz rację. Chciałabym, ale sama nie jestem pewna…poza tym ta bielizna.

-To wpierw zróbcie to nie planując, a później możesz się pobawić, przebrać się i przejąć inicjatywę w łóżku. Spodoba mu się to na pewno.

-Ty myślisz, że będziemy to robić codziennie?

-Oczywiście. Sądzisz, że na jednym razie się skończy?....no właściwie to sądząc po Michale jeśli ty nie będziesz chciała więcej to on nie zrobi nic….ale myślę, że gdy po raz pierwszy będziecie się kochać i przełamiecie tą barierę posuwając się krok do przodu, to później będziesz pragnęła go jeszcze bardziej….no i naciesz się nim na zapas. Wiesz, że to tylko przerwa i potem od wraca do Spały.

-Wiem.

-No właśnie….a teraz znikaj, bo nie wiadomo kiedy przyjedzie twój kochany.

-Dziękuję Pati.-mówię i przytulam przyjaciółkę.

-Chcesz może gumki?-pyta gdy stoimy w objęciach.

-A myślisz, że Misiek się nie zabezpieczy?

-Będzie miał,ale co jeśli zabraknie?-zaśmiałam się.

-To daj.

Podeszła do szuflady i podała mi dwa opakowania.

-Widzę, że ty za to zawsze jesteś przygotowana.-odpowiadam i kierujemy się na dół.

-Pewnie, że tak.

Żegnam się z nią przy drzwiach i wracam do siebie.

 Dochodziła godzina 17:00 a go wciąż nie było. Zaczęłam się martwić.Wtedy też jak na zawołanie usłyszałam dźwięk silnika. Wyjrzałam przez okno i i od razu poznałam jego auto. Z auta wysiadł niczym model. T-shirt opinał idealnie wyrzeźbioną klatkę piersiową okulary przeciwsłoneczne na nosie. Zasłoniłam zasłonkę i napisałam coś na kartce. Szybko zaniosłam ją do pokoju Basi i położyłam na stoliku. Wtem do drzwi rozległ się dzwonek. Podbiegłam i otworzyłam je. Bez żadnych słów rzuciłam się mu na szyję i pocałowałam. Zamknął za sobą drzwi przyciskając mnie do ściany i namiętniej całując.

-Stęskniłem się-szepcze między pocałunkami.

-Ja też. Ale jedźmy już-mówię odsuwając go i zabierając z podłogi swój plecak z najpotrzebniejszymi rzeczami.

Zamykam drzwi od domu i kieruję się w stronę jego auta. Szczęśliwi odjeżdżamy z pod niego i wyjeżdżamy z miasta.

-Gdzie mnie zabierasz?-pytam

-W piękne miejsce.

-Dla mnie nawet te jest piękne, bo ty tutaj jesteś-mówię, a on odwraca się do mnie. Gładzi kciukiem mój policzek. –skup się lepiej na drodze.

-Nie mogę.

-Michał! –krzyknęłam, a on zabrał rękę jednocześnie znów wpatrując się w jezdnię.

____________________________________________________________________________

Taki o niczym trochę, ale wstawiam dzisiaj, bo kolejny dopiero w piątek.

Pozdrawiam i komentujcie :) To naprawdę miło gdy mogę przeczytać waszą opinię na temat rozdziału czy też bloga.